Wpis do Bloga

Warto zadać pytanie, czy „specustawa” wiatrowa jest obecnie w ogóle konieczna, a czy nie wystarczą wyłącznie istniejące zapisy ogólne dotyczące realizacji inwestycji (każdej) w Prawie Ochrony Środowiska, Prawie Budowlanym lub Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Ustawa odległościowa zwana powszechnie „10h” od 2016 roku dyskryminuje inwestycje w energetykę wiatrową, będącą obecnie najtańszą technologią wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Powodem krytyki przez NIK realizacji inwestycji wiatrowych przed 2015 rokiem była przede wszystkim praktyka budowy farm wiatrowych w oparciu o warunki zabudowy (WZ), a nie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Wprowadzona tegoroczną nowelizacja ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym konieczność realizacji większych inwestycji OZE (powyżej 1 MW) w oparciu o MPZP, plany ogólne lub tzw. Zintegrowane Plany Inwestycyjne czynią znaczną część przepisów ustawy odległościowej zbędnymi.